-
1 tik
сущ.• тик* * *\tik nerwowy нервный тик%1 ♂, Р. \tiku тик;
tik- tak тик-так* * *I м, Р tikuII межд.tik nerwowy — не́рвный тик
tik-tak — тик-та́к
-
2 tik
-
3 nerwowy
-
4 tik
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tik
-
5 nerwowy
adj* * *a.1. anat. (= dotyczący nerwu) nervous; komórka nerwowa neuron, nerve cell; tkanka nerwowa nervous l. nerve tissue; układ l. system nerwowy nervous system; zakończenia nerwowe nerve endings.2. (rozstrój, tik) nervous.3. (= niespokojny) ( człowiek) nervous, anxious; (sen, ruchy) restless.4. (= łatwo ulegający rozdrażnieniu) irritable, edgy, jumpy.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nerwowy
-
6 nerwowy
-
7 nerwowy tik
нервный тикOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nerwowy tik
-
8 nerwow|y
adj. 1. (niespokojny) nervous- spać nerwowym snem to sleep fitfully2. [układ, tkanki] nervous; [komórki, włókna] nerve attr. 3. [załamanie, zaburzenia] nervous- choroba na tle nerwowym a nervous disease- tik nerwowy oka a nervous twitch at the corner of the eye4. (mający słabe nerwy) nervous, edgy, irritable- nerwowy człowiek a nervous individualThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nerwow|y
-
9 Tick
-
10 Tic
skurcz nerwowytik
См. также в других словарях:
tik — m III, D. u, N. tikiem; lm M. i «mimowolny, powtarzający się okresowo skurcz jednego lub kilku mięśni (najczęściej mięśni mimicznych twarzy)» Tik nerwowy. Mieć tik. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
nerwowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nerwowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} należący do nerwu, związany z układem, stanem nerwów, będący nerwem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zakończenia, włókna nerwowe. Komórka nerwowa.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nerwowy — nerwowywi 1. «będący nerwem, dotyczący nerwów, wchodzący w skład nerwu albo złożony z nerwów» Zwoje, centra, włókna nerwowe. Substancja nerwowa mózgu. ∆ anat. Komórka nerwowa → neuron ∆ Tkanka nerwowa «zespół komórek, z których zbudowane są… … Słownik języka polskiego
nieopanowany — nieopanowanyni 1. «nie panujący nad sobą; niepowściągliwy» Ktoś jest nerwowy i nieopanowany. 2. «taki, nad którym ktoś nie panuje; gwałtowny» Nieopanowany grymas, tik. Nieopanowane ruchy. Nieopanowany gniew, śmiech … Słownik języka polskiego
